Hoe dat kan? Ik schreef er een blogbericht over en plaatste dat op mijn hyves profiel.
Het is een te leuk verhaal dat ik het hier op dit blog nog eens plaats.
Geniet mee van het blogbericht dat ik destijds schreef:
Sneeuw, schaatsen, Sint en Pieten!'Het is zomer en heet', zul je denken, maar toch waren dat wat ingrediënten van mijn weekend. Op smaak gebracht door onder andere Chris Zegers en Cas Jansen. Overgoten met flink wat zweet. En met Sinterklaasliedjes op de achtergrond. Partner in crime: vriendin H. (gek op theater en film en wonend in een Groningse videotheek).Een en ander wordt in gang gezet als H. mij ongeveer een week eerder belt met de vraag of ze dat weekend bij mij kan logeren; zaterdagavond moet ze in Harlingen zijn en zondagochtend in Enkhuizen.
Het plan is om haar zaterdagavond laat op te halen vanaf het station in Harlingen. 's Ochtends belt ze echter; ze is niet helemaal lekker en of ik haar eerder op kan komen halen, want het figureren in de film 'de Hel van 63' ziet ze toch niet helemaal zitten. Om 20.30u moet ik haar ophalen, want dan kon ze toch nog heel even sfeer proeven. Dat sfeerproeven bleek toch naar meer te smaken en als ik aankom op het station van Harlingen vraagt ze me of ik het erg vind om wat langer te blijven; H. wil toch wel graag weer figureren. Natuurlijk vind ik dat niet erg; opnames van een film bijwonen is tenslotte erg bijzonder!Wat ben ik blij dat ik m'n fototoestel meegenomen heb!!! Voor de scène is het station van Harlingen omgetoverd tot het station van Leeuwarden anno 1963. Met nepsneeuw op de grond, een informatiebord voor de deelnemers aan de Elfstedentocht, wat rekwisieten en enkele tientallen figuranten in kleding anno 1963 is dat een lust voor het oog van elke fotograaf.
De sfeer op de set is ook bijzonder. Het aantal keren dat H. heeft gefigureerd in deze film is al bijna niet meer op de vingers van twee handen te tellen en dat geldt ook voor een flink aantal van de andere figuranten en zo staat iedereen gezellig met elkaar te kletsen en foto's van elkaar te maken. Ook de hoofdrolspelers, waaronder dus Chris Zegers en Cas Jansen, lopen er gewoon tussen door.
Maar goed, waar passen die Sint en Pieten nou in het verhaal? Die kwamen de volgende dag om de hoek kijken! En wel in Enkhuizen, waar H. zondagochtend naar toe moest. Zij had zich ook als figurant voor een nieuwe Sinterklaasfilm opgegeven.De belevenissen op zo'n set van de avond ervoor smaakte bij mij ook naar meer en dus besloot ik met haar mee te gaan naar het Zuiderzeemuseum waar de opnames plaatsvonden.Dit keer was ik geen toeschouwer, maar een heuse figurant. En dat betekende dat je een lange broek, dichte schoenen, een (winter)jas en een sjaal moest dragen. Je snapt het al; met het warme weer betekende dat flink wat zweten. Maar dat begrepen ze bij de productie ook wel en dus mocht de jas uit als er niet gedraaid werd. En dat was maar goed ook, want echt vlot ging het niet met de opnames. Eerst zo'n twee-en-een-half uur gewacht in de brandende zon voordat de opnames begonnen.
De aankomst van Sinterklaas met de pakjesboot werd onder andere gefilmd. De Sint, die voor de gelegenheid uit Spanje was gehaald (het mocht wat kosten!), werd welkom geheten door de burgemeester (Henkjan Smits) met o.a. Kiki Classen en tante Til ('een kloddertje roze hier, een kloddertje roze daar') aan zijn zijde.
En natuurlijk waren er ook flink wat zwarte pieten. Eén van die pieten, die o.a. het Gronings wel beheerst, bracht bij het zien van H. een 'Hé, mien wicht!' uit.
Een andere piet, Diego, ook wel bekend als Coole Piet, zong ons en alle andere grote en kleine kinderen nog toe.
En zo was dat warme weekend toch nog gevuld met sneeuw, schaatsen, Sint en Pieten, maar ook met heel veel belevenissen en plezier!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten