Bijzondere rotsen, zand in de schoenen en heel veel wildlife tijdens de ‘Wildlife tour’

Orange en ik verlaten Cheryl voor een paar dagen om met een dagtour mee te gaan en om een paar dagen in Kingscote, een andere plaats op Kangaroo Island, te verblijven.

Na de eerste stop tijdens de tour, waar we een koala spotten, rijden we door een mooi Australisch landschap met bomen in de vorm van grote broccolistronken naar de ‘Remarkable Rocks’.

Hoe dichter we bij dat groepje rotsen komen, des te mooier ik ze vind. Ze hebben echt heel bijzondere vormen!


Remarkable Rock, Kangaroo Island



De tour gaat verder richting Admirals Arch, maar voordat we daar aankomen stoppen we bij een vuurtoren; Cape du Couedic Lighthouse. We mogen even de bus uit om er een foto van te maken, maar de meeste deelnemers aan de tour laten het bij een blik vanachter het raampje van de bus. Naast mijn persoontje stapt er nog iemand uit de bus om de vuurtoren te fotograferen en dat is het dan ook. Ik vind het vreemd, want toen ik die vuurtoren zag, moest die gewoon op de foto.

Cape du Couedic Lighthouse, Kangaroo Island.

Bij de volgende stop gaan er meer mensen de bus uit. Langs een pad lopen we naar beneden naar een prachtige, natuurlijk gevormde ‘arch’; een soort van boog. De zeehonden (New Zealand Fur Seals) die we er zien, maken het plaatje compleet.

De inwendige mens wil ook wel eens wat en dus is er een lunch; een soort van Australische barbecue met vlees en salades. Er zijn zelfs vruchtjes en zelfgebakken koekjes. Dat is nog eens lekker!

Na die smakelijke lunch wandelen we nog wat in de omgeving. We zien koala’s en wallabies. Eén koala laat zich makkelijk fotograferen, omdat hij zo laag ik een boom zit. Hebben wij even mazzel!

Daarna gaan we naar ‘Little Sahara’. Dat zijn duinen met lichtgekleurd zand. Het is best wel een klim naar de hoogste duinen. Niet omdat die nou zo hoog zijn, want zo hoog zijn ze niet, maar omdat het erg steil is.

Terug bij de bus leegt Orange haar schoenen; tjonge wat een hoop zand komt daar uit!



Over een week of twee het echte scrapwerk.



Tenslotte gaan we naar ‘Seal Bay’. Daar kun je op het strand lopen tussen de zeeleeuwen. Nou ja, ‘tussen’; je moet best wel afstand houden, want ze schijnen niet zo lief te zijn als ze er uit zien. Volgens de gids zijn ze net zo gevaarlijk als kleine bruine beren. We moeten een x-aantal meters afstand houden.

Een Amerikaans echtpaar, dat wel weet hoe gevaarlijk bruine beren kunnen zijn, vindt het toch best wel een beetje eng en vraagt voor alle zekerheid hoeveel ‘feet’ die x-aantal meters is. Ik vind die zeeleeuwen (‘Australian Sealions’ of ‘Seals’) helemaal niet eng of zo; ze zien er erg lief uit. En heel erg leuk om ze van zo dichtbij in de zon te zien liggen.

Seal Bay, Kangaroo Island.

Aan het eind van de tour worden we in Kingscote afgezet. Daar zoeken we een jeugdherberg op; een kleine, maar prima jeugdherberg.

De aankomende dagen lees je meer over onze belevenissen in Kingscote.