Voor vertrek maak ik een paklijst. Eigenlijk wilde ik hem hier vermelden, maar het is een beetje een saaie lijst. Iedereen weet voor zichzelf wel wat hij mee moet nemen. Dus ik ga jullie er niet mee vervelen.
Des te meer je reist, des te beter je weet wat je wel, maar vooral ook wat je niet mee moet nemen. Het reisgenootje waar ik de laatste jaren veel mee reis en ik proberen dan ook altijd om zo min mogelijk mee te nemen. Echt helemaal lukt dat niet, maar zo overdreven als sommigen maken we het ook weer niet.
Afgelopen zomer was ik eens in de V&D. Een tienerdochter was met haar ouders een koffer aan het uitkiezen. Het werd een hele grote en ze vroeg zich ook nog af of ze een tweede koffer mee moest nemen. Inwendig moest ik lachen; zo’n grote koffer en dan nog meer mee willen!?! “Wat zul jij die koffer straks op de keitjes van Ibiza of aan de Spaanse Costas vervloeken”, dacht ik bij mezelf.
Maar ieder zijn ding. De een neemt dit mee, de ander dat. Ook ik nam destijds veel te veel mee; ook ik heb door ervaring moeten leren.
Tijdens mijn reis door Australië ben ik echter de gekste dingen tegengekomen; dingen die in mijn ogen totaal nutteloos zijn tijdens een reis of dingen die wel heel praktisch kunnen zijn, maar zo ongewoon.
Zo had een Aziatisch meisje eens een tafeltje mee. Een Nederlandse jongen had z’n eigen dartpijltjes mee. Ook ben ik eens een paar mensen tegengekomen die een onhandig wasrekje mee sleepten. Maar het meest apart was toch de jongen met het reserve kunstbeen.
Maar ja, misschien zullen er ook wel mensen zijn geweest die vonden dat ik iets raars mee had.
Ooit ben ik eens terug gekomen van een reis met in m’n backpack twee vogelhuisjes als souvenir.
En die veel te zware bagage; ook die heb ik mee getorst. Maar door ervaring hoop ik wijzer te zijn geworden en ja, LESS is ècht MORE!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten