donderdag 22 september 2011

Nog voordat ik de straat uit ben, zijn de dinosaurussen uitgestorven

Er wordt een streep in de gravelweg gekerfd, een centimeter verder nog één. De afstand ertussen vertegenwoordigt 10.000 jaar. Vanaf dat punt doet fysicus Robbert Dijkgraaf twee passen; “Dit is het begin van de mensheid”. Lopend langs zijn tijdlijn vermeldt hij na zo’n 60 meter dat toen de dinosaurussen uitgestorven zijn. Op 100 meter vanaf het punt dat hij de strepen in het zand kerfde, vermeldt hij dat de Andes is ontstaan. Dat was dus zo’n 100 miljoen jaar geleden.
In de Andes, daar bevinden hij en Sarah Darwin zich op dat moment. Robbert Dijkgraaf probeert de lengte van tijd duidelijk te maken. Nog een uurtje lopen en ze zitten op zo’n 4 kilometer afstand; het ontstaan van het leven. Vanaf dat punt nog een kleine tien kilometer verder en de tijdlijn geeft het ontstaan van de aarde aan; de big bang.

Deze fascinerende uitleg zie ik als ik een paar weken geleden naar ‘Beagle, in het kielzog van Darwin’ op Canvas zit te kijken. Die documentaireserie, waarin o.a. wetenschappers en kunstenaars de reis van Darwin nog eens maken, werd een paar jaar geleden al eens uitgezonden. Omdat ik het destijds gemist had, besluit ik het dit keer te volgen.

Interessant hoe aan de hand van die tijdlijn een beeld wordt gegeven van wanneer wat gebeurde.
Zittend op de bank voor de televisie, probeer ik het, in m’n hoofd, naar mijn eigen situatie te vertalen.
Twee meter; nog amper bij de deur naar de gang; dat punt markeert het begin van de mensheid. Nog voordat ik m’n straat uit ben, zijn de dinosaurussen uitgestorven. En nog een stuk verder in die straat; het ontstaan van de Andes. Loop ik het dorp uit, dan passeer ik het punt waarop het leven is ontstaan. Bij de dichtstbijzijnde stad is de aarde ontstaan.

Dan probeer ik m’n eigen leven af te zetten tegen die tijdlijn. Als 1 cm 10.000 jaar is, dan is 1 millimeter 1.000 jaar. Een tiende daar weer van is 100 jaar. Deel ik dat grofweg in drieën, dan is dat stukje mijn leeftijd.

In een van mijn eerste blogberichten zie ik mijn tienjarige achterneefje als personificatie van 10 jaar.
Bekijk ik die periode aan de hand van de tijdlijn, dan is tien jaar slechts een fractie van de afstand tussen twee millimeterstreepjes op m’n liniaal.
Het jaar waarin ik door Australië en Nieuw-Zeeland trok, is een nog kleiner stukje op die liniaal. Je zou er een loep voor nodig hebben om dat goed te kunnen bekijken. En die loep,.. ja, daar ga ik m’n reis onder houden. Kijk je mee…?   


Hierboven de betreffende aflevering.
Ga ongeveer naar de 9e of 10e minuut om het door mij beschreven fragment te bekijken.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...