Goedkoop scoren???

Het eerste echte blogbericht op je blog beginnen met ‘09/11! Weet jij nog waar je was 10 jaar geleden?’ lijkt misschien een beetje goedkoop scoren. Iedereen heeft op die vraag immers z’n antwoord wel klaar.

Toegegeven; ik vind het aan de ene kant ook wel goedkoop scoren. Maar je wilt met je eerste blogbericht toch de aandacht trekken; je blog beginnen met een ‘big bang’.

Maar dat is het niet alleen. In de voorgaande blogberichten probeerde ik ook al een beeld te schetsen van die tijd. De gebeurtenissen op ‘09/11’ vormen toch de achtergrond van het leven tien jaar geleden. En dus ook tijdens mijn reis.

Familie in Australië vertelde me hoe zij op die bewuste dag in september 2001 door bekenden uit bed gebeld werden (er is immers sprake van een tijdsverschil en het was in Australië al laat op de avond) met de mededeling de televisie aan te zetten.

Op m’n kamer ergens in een hostel in Nieuw-Zeeland las ik een vrouwenblad. Daarin het verhaal van een vrouw die met ernstige brandwonden in het ziekenhuis lag en vocht voor haar leven. Haar verhaal raakte me. Ze is een slachtoffer van de aanslagen op ‘09/11’.

Wachtend op een metro in Sydney valt m’n oog op een grote poster. Daarop staat een man met z’n blindengeleidehond afgebeeld. Ernaast de tekst dat die hond de man veilig uit een van de Twin Towers heeft weten te geleiden. Bijzonder! Of ook een goedkope manier om te scoren en geld los te krijgen om meer honden op te leiden als blindengeleidehond?  

En dan is er nog een e-mailtje van een medereizigster die ik in Nieuw-Zeeland had leren kennen. Zij vertelt dat ze samen met andere reizigers uit alle windstreken in een hostel ergens in Australië naar een uitzending van Oprah Winfrey over ‘09/11’ had zitten kijken. De groep waarmee ze zat te kijken, raakte ontroerd door die uitzending en verbroederde. Dat raakte haar enorm. Ik was er niet bij, maar haar verhaal in dat e-mailtje is me altijd bij gebleven.

Tijdens het overstappen op een vliegveld, ergens tijdens m’n reis, loop ik op kousenvoeten door het poortje. Net als bij alle medepassagiers gaan m’n schoenen op de lopende band en worden ze gescand.

Kort daarvoor heeft iemand geprobeerd een explosief mee het vliegtuig in te nemen in z’n schoen. Er is angst voor een herhaling van de aanslagen op de Twin Towers. Dit is de ‘nasleep’ van ‘09/11’! Niet alles is meer zo vanzelfsprekend. 

Ook deel ik eens een kamer met een New Yorkse. En ja, dan komt het gesprek al gauw op ‘09/11’, de Twin Towers en waar zij toen was en wat ze deed.

En zo zijn er meer momenten geweest tijdens mijn reis. Ik reisde in een wereld die door ‘09/11’ niet meer helemaal hetzelfde was.

Toch bleef de nasleep van ‘09/11’ en de ‘War against Terror’ gelukkig veelal tijdens m’n reis op de achtergrond. En vaak heel ver op de achtergrond. Helaas is het niet op de achtergrond gebleven en kwam de ‘War against Terror’ wel heel erg dichtbij… 

Maar daarover later, heel veel later, meer.