Daarna gaan we naar het postkantoor om het een en ander te versturen. De man van het postkantoor heeft erg de tijd voor ons. Hij vertelt ons over een vriendin uit Baarn. Ook laat hij ons een kaart van Australië zien. Op die kaart heeft hij de routes die hij gereden heeft aangegeven.
Maar het postkantoor is niet het enige gebouw waar we naar binnen gaan. ‘Emma’s Garage’ doet tegenwoordig dienst als internetcafé en dit keer is het wel open. Marleen en ik besluiten er te gaan e-mailen.
In ‘Emma’s Garage’ staan nog borden van toen er destijds in Minyip opnames voor ‘the Flying Doctors’ gemaakt werden. Die borden gaan natuurlijk ook op de foto.
We maken nog wat foto’s in het plaatsje en zeggen Minyip, een regenachtig Minyip wel te verstaan, dan vaarwel.
In regen en harde wind rijden we richting Broken Hill. Onderweg zien er ook nog ‘zandstormen’, oftewel wolken zand, of nog beter, zandverstuivingen.
We moeten een behoorlijke afstand afleggen en omdat we niet echt op tijd uit Minyip vertrokken zijn, komen we in het donker in Broken Hill aan.
Gelukkig is het goed gegaan met de kangoeroes en emoes. Wij hebben er geen aangereden. Veel mensen voor ons hebben dat wel gedaan. Op een gegeven moment leken we om de 5 kilometer wel een kadaver tegen te komen. Bah!
In Broken Hill verblijven we weer in de YHA. In die jeugdherberg liggen veel herinneringen voor mij. Eerst was ik daar namelijk al met Marjolein. Nog geen jaar voor dit bezoek met Marleen, was ik er met Orange en Sander.
Ik herkende nog de plaats waar ik met de telefoon zat toen Marjolein vertelde dat een gezamenlijke vriendin ging trouwen en oma naar het bejaardentehuis zou gaan. Wat is er veel gebeurd in dat jaar…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten