Terry in z'n narrenpak! |
Bij de eerste poging was er niemand aanwezig. Daar lieten we het niet bij zitten. Ik belde een telefoonnummer, sprak wat in, werd teruggebeld en we maakten een afspraak voor 22 november.
Rond het middaguur moesten we langskomen. Zo gezegd, zo gedaan.
Terry bracht ons hoogstpersoonlijk naar een tafeltje. Na een diner met drie gangen, volgde er een show.
Terry en ik, november 2001 |
Ook Terry schrijft in m'n boekje. |
Terry was erg leuk in z’n narrenpak!
Ondanks dat het publiek, met alle respect, wel wat op leeftijd was, stond iedereen na afloop te swingen op de muziek van Abba.
En ook wij hadden ons kostelijk vermaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten