Met ‘Waltzing Matilda’ in de sporen van dinosauriërs

Op dag twee van de tour gaat de wekker ook al weer vroeg. We gaan op tijd op pad en reizen van Hughenden naar Boulia door Banjo Paterson’s Waltzing Matilda Country.

We stoppen in Winton, waar we naar een museum over ‘Waltzing Matilda’ kunnen. Dat populaire Australische volksliedje werd in 1895 door Banjo Paterson, die al eens eerder op mijn blog voorbij kwam, geschreven.

Voor Australiërs is het meer dan zomaar een liedje, het wordt namelijk ook wel gezien als het onofficiële nationale volkslied van Australië.

Hoewel we niet heel veel tijd hebben, bezoek ik toch het museum. Het blijkt wel een leuk museum te zijn. Natuurlijk vind je er het een en ander over ‘Waltzing Matilda’.

De scrapbookspread die ik maakte van mijn bezoek aan het museum.

Maar er is meer. Rekwisieten brengen ons naar ver vervlogen tijden.

Met name de ‘pluggenkast’ met snoertjes trekt mijn aandacht. Hier wordt getoond hoe vroeger telefoons met elkaar verbonden werden. Dit is wat mijn oma vroeger deed! Opa was postkantoorhouder en oma’s baantje was het verbinden van telefoongesprekken. Bijzonder!

In een andere ruimte is iets terug te vinden over het ontstaan van Qantas. Die luchtvaartmaatschappij heeft namelijk haar oorsprong in Winton.

Ook heeft het museum nog iets over de voetafdrukken van dinosauriërs. Die afdrukken schijnen in dit afgelegen deel van Australië nog steeds gevonden te kunnen worden.

Als wij verder rijden door het prachtige landschap van het westelijke deel van Queensland kan ik me heel goed indenken dat hier nog sporen van dinosauriërs terug te vinden zijn.

Dit landschap is voor mij het echte Australië!!!

  

  

Tussendoor hebben we een bbq-lunch, zomaar ergens in ‘the middle of nowhere’. En dat smaakt goed.

Na nog meer kilometers door het prachtige landschap stoppen we bij een boerderij voor een zogenaamde ‘farm-stay’; we overnachten op een boerderij.

Bij de boerderij waar we overnachten.

’s Avonds zitten we met z’n allen rond een kampvuur.

Heel gezellig, maar echt laat maken we het niet. Morgen gaat de wekker namelijk weer vroeg…