zaterdag 23 juni 2012

Ben ik even blij dat ik niet ben gaan voelen of hij echt van plastic is!

Madelief en ik gaan naar het busstation van Airlie Beach om daar de bus naar Townsville te pakken. Op het busstation van Airlie Beach zie ik een bekende. Eén van de mensen van de groep waarmee we in november naar Australië zijn gekomen. Ik maak even een praatje met haar. Ze vertelt dat ze bij een hostel werkt en gasten voor dat hostel aan het werven is.

Ons hoeft ze niet enthousiast te maken, want wij reizen immers verder naar Townsville. Daarvandaan nemen we de ferry naar Magnetic Island. Bij aankomst op dat eiland staat er een busje van de YHA klaar om ons en andere backpackers op te pikken.

In plaats van op een slaapzaal verblijven we in een tweepersoonshutje. Dat klinkt leuk, maar we zijn eerst helemaal niet zo positief over het hostel.

We moeten namelijk, met onze zware bagage, in het donker zoeken naar ons hutje terwijl er sprinklers aan staan en er hier en daar een soort loopvogels rondscharrelen.
Het hutje is erg klein en hier en daar scheidt slechts wat gaas ons van de buitenwereld.

Bij binnenkomst zie ik meteen een salamander zitten. Later ontdekken we er nog een. We denken aanvankelijk dat die salamander van plastic is, maar niet lang daarna zit hij ergens anders. Ben ik even blij dat ik niet ben gaan voelen of ‘hij echt van plastic was!
Misschien delen we de hut wel met nog meer ongedierte!?!

Ook de vloer in de badkamer is modderig en de keuken is ook niet bepaald schoon.

Zou het er bij daglicht misschien beter uitzien? Je leest het morgen op mijn blog. Stay tuned!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...