Het slapen aan boord van het zeilschip ging best redelijk. Op het dek nuttigen we ons ontbijtje en dan zet het zeilschip zich weer in beweging.
Elders bij de Whitsundays gaan we voor anker en worden we met een klein bootje naar een strandje gebracht. Het schip beschikt over snorkelspullen en die gaan mee.
Met flippers, een duikbril en een snorkel gaan we de zee in. Nooit eerder heb ik gesnorkeld en het valt me dan ook niet mee om een duikbril en een snorkel te gebruiken.
Onder water zien we koraal en vissen. Met de onderwatercamera’s die Madelief en ik voor de gelegenheid gekocht hadden, proberen we al dat moois onder water vast te leggen.
Een van de ‘wazige gasten’ van de crew gooit op een gegeven moment visvoer naar ons. En zo worden we in ene omringd door allemaal gekleurde visjes die op het visvoer af komen.
Nauwelijks op het strand aangekomen, moeten we alweer aan boord komen. Daar staat een smakelijke lunch voor ons klaar.
Nadat we nogmaals konden snorkelen bij een ander strandje, varen we weer verder. Dit keer echter over een ruw stuk zee. De boot gaat dan ook behoorlijk te keer.
Langzaamaan beginnen meer en meer mensen aan boord zich niet lekker te voelen; zeeziekte! Ook ik heb me wel eens lekkerder gevoeld.
Davina, de kokkin, komt langs met een stukje gember. Dat zou helpen tegen de misselijkheid.
Als dan ook de zee weer wat rustiger wordt, voel ik me weer een stuk beter. En ook de andere mensen aan boord knappen op.
Het diner is door de ruwe zee wat verlaat, maar ondanks alles smaakt het erg goed.
Die nacht slaap ik ook wel weer redelijk aan boord van het schip. Morgen meer belevenissen…! Stay tuned!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten