Ondanks de gespotte salamanders en de angst om ander ongedierte slapen Madelief en ik goed in ons hutje.
En ja, in het daglicht ziet het er een stuk beter uit. Hier houden we het nog wel een paar nachtjes uit.
We kijken rond in Horseshoe Bay, het plaatsje waar we verblijven. Het blijkt een klein plaatsje te zijn en er is, zoals je met zo’n naam wel kunt verwachten, een baai in de vorm van een hoefijzer.
Verder lezen we, werken we onze reisdagboekjes bij en kletsen we veel.
Het is ons plan om ’s avonds naar een koalapark te gaan. Op het prikbord bij de jeugdherberg hangt namelijk een briefje aan dat je daar ’s avonds ook terecht kunt. Helaas kunnen ze er bij de jeugdherberg weinig over vertellen; wel kunnen we er een kaartje kopen.
Dat doen we en we gaan op pad in de richting die de jongen van de jeugdherberg aangegeven heeft. Uiteindelijk komen we uit bij een zandpaadje. Dat zien we niet zo zitten, dus gaan we terug naar de jeugdherberg.
Daar wordt ons verteld dat we de andere kant op moeten en dan zouden we er in vijf minuten zijn. Na een kwartier zijn we er echter nog niet. Wij dus maar weer terug. Bij navraag blijkt het in ene een uur lopen te zijn. We kunnen wel een andere weg nemen, aldus het meisje achter de balie. Dat blijkt het zandpaadje te zijn. En dat zien we niet zo zitten in het donker.
Bovendien zouden we tegen de tijd dat we er dan zouden zijn nog maar een uurtje hebben en dat terwijl we op tijd weg zijn gegaan om er twee uur rond te kijken. We vragen ons geld dus maar terug en dat krijgen we ook terug.
Morgen meer Magnetic Island
Geen opmerkingen:
Een reactie posten