Daarna ga ik op zoek naar gereedschap om de zeis, die de dag ervoor kapot is gegaan, te repareren. Gelukkig lukt het me ook om de juiste schroefjes daarvoor te vinden.
Met een gerepareerde zeis ga ik aan de slag waar we gisteren gestopt zijn; het gras op de helling. Ondanks dat het best warm is, schieten we aardig op met het gras.
Helaas veroorzaakt dat gras hooikoortsverschijnselen bij mij; niezen en een kriebelende keel. Heb ik daar in Nederland in het voorjaar last van; hier in Australië, waar de seizoenen omgekeerd zijn aan die in Nederland, heb ik er last van in december.
Tussen de werkzaamheden door genieten we van een smakelijke lunch; Koreaanse noodles gemaakt door Jong Wan. En we wandelen met de honden; het leukste klusje op de kippenboerderij. Dit keer zien we tijdens het uitlaten van de honden een kookaburra in het wild. Eerder hadden we het lachende geluid dat deze vogel maakt al wel eens gehoord, maar nu zien we de vogel in het echt.
’s Avonds eten we met een hele groep buiten; Ian, Lisa (een vriendin van Ian die tijdelijk bij hem woont), Fyona (een vriendin van Ian), Jong Wan, Orange en ik.
Het is gezellig en het eten, mie met vis erdoor, smaakt heerlijk. Tot slot maakt een erg mooie zonsondergang het plaatje helemaal af.
Tja, dat is het leven op een kleine Australische kippenboerderij. We beginnen hier al een beetje te wennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten