Het lijkt wel of ik op de cassettebandjes die ik mee nam naar Australië veel nummers heb gezet waar ik vrolijk van word. ‘Sitting Down Here’ van Lene Marlin is er weer zo een. Misschien ook wel fijn om zo ver van huis muziek mee te hebben waar je vrolijk van wordt.
Maar er zit in m’n bagage ook muziek waar ik minder vrolijk van word. Weer op weg naar Australië kocht ik op Schiphol een cd van Marco Borsato. Op die cd staat het nummer ‘Opa’.
Met het overlijden van oma nog zo kort geleden, luister ik, weer in m’n ritme komend van de dubbele jetlag, op een van de eerste dagen in Melbourne naar die cd en ja,… bij dat nummer biggelen de tranen over m’n wangen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten