Een halve wereldreis (deel 4):
Op Heathrow zien we een van de met Aboriginal kunst beschilderde vliegtuigen van Qantas staan. Echt heel veel overstaptijd in Londen hebben we niet. Ikzelf zou voor m’n klanten vluchten met meer overstaptijd geboekt hebben. Desondanks halen we de vlucht.
Op Heathrow zien we een van de met Aboriginal kunst beschilderde vliegtuigen van Qantas staan. Echt heel veel overstaptijd in Londen hebben we niet. Ikzelf zou voor m’n klanten vluchten met meer overstaptijd geboekt hebben. Desondanks halen we de vlucht.
Na de lange vluchten van Sydney naar San Francisco (we passeerden ook nog de datumgrens) en van San Francisco naar Londen, is de vlucht van Londen naar Amsterdam echt een lachertje. We gaan omhoog, krijgen wat te eten en gaan weer naar beneden. En dan landen we in het enigszins grauwe polderlandschap van Nederland. Gelukkig breekt de zon nog wel even door.
We gaan door de douane, zwaaien naar de familie, proberen door het glas met ze te praten en gaan vervolgens op onze bagage wachten.
Er komt allerlei bagage langs, maar niet de onze. Later blijkt dat onze bagage de overstap in Londen niet gehaald heeft. Gelukkig gaan er zoveel vluchten tussen Londen en Amsterdam dat we op onze tassen kunnen wachten.
Ondertussen begroeten we de familie echt en gaan we met z’n allen iets eten en drinken. We zien onze eerste Euro’s en vinden het maar raar geld; net monopoly geld.
Later gaan we weer bij de lopende band staan. Maar al wat er komt; geen tassen van ons! Uiteindelijk blijken ze bij een andere bagageband te liggen. Gelukkig we hebben onze bagage!
We hebben wat bagage van elkaar in onze tas zitten, dus dat wisselen we uit. En dan nemen Orange en ik afscheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten