Weggestuurd worden uit het Melbourne Museum

Aboriginal kunst, Phar Lap, de keuken uit ‘Neighbours’, het spijsverteringsproces…; er is zoveel te zien in het Melbourne Museum dat ik tegen sluitingstijd weggestuurd moet worden!

Anno 2002 valt 31 maart op zondag en niet zomaar een zondag; het is Pasen! Desondanks blijkt het Melbourne Museum open te zijn en ik vereer dat museum met een bezoekje. Nou ja, bezoekJE! Tegen sluitingstijd, ik ben dan al zo’n vijf uur in het museum, heb ik nog niet alles gezien.

Een bladzijde uit mijn scrapbook.

Het is rond de middag als ik het Melbourne Museum binnen kom. Ik begin bij het Bunjilaka Aboriginal Centre, waar ik uitgebreid rondkijk. Via een kleine expositie met kano’s en wat kunst uit de Pacific ga ik naar de Australia Gallery, waar ik het gedeelte met de geschiedenis van Melbourne aandachtig bekijk.

Het geeft een goed beeld van Melbourne door de jaren heen. Zelfs de keuken van één van de huizen uit ‘Neighbours’ staat er opgesteld. Maar er zijn ook vitrines over belangrijke dingen in Melbourne, zoals de Olympische Spelen in 1956.

Voor Phar Lap, het beroemde paard dat zo succesvol was bij paardenraces in de jaren ’30, is zelfs een speciaal hoekje ingericht. Het paard staat er opgesteld (hoewel het hart in een museum in Canberra is en het skelet in Nieuw-Zeeland). Ondanks dat ik het verhaal van Phar Lap wel een klein beetje kende, maakt deze expositie over dat paard wel indruk op me.

Ook Phar Lap kreeg een plaatsje in mijn scrapbook.

Via de balustrade, waar de ‘Federation Tapestry’, 10 wandkleden met aspecten van Australië’s geschiedenis, cultuur en identiteit, hangt en glazen bakken met opgezette insecten, kleine diertjes en andere objecten staan, ga ik naar de Mind and Body Gallery.

Daar is van alles over het menselijk lichaam te zien; voortplantingsorganen, het proces van voedsel tot uitwerpselen inclusief de organen die daarbij een rol spelen, hersenen, iets over DNA, en nog zoveel meer. Er is zelfs een mummie te zien.

Daarna ga ik naar de Evolution Gallery; ‘Darwin to DNA’. Voordat me vertelt wordt dat het museum bijna gaat sluiten, zie ik nog wel iets van dat gedeelte van dit mooie en interessante museum.

Vijf uur in het Melbourne Museum blijkt toch wat te kort te zijn; er is ook zoveel te zien. Ik heb me er dan ook prima vermaakt!

Meer informatie over het Melbourne Museum vind je hier: http://museumvictoria.com.au/melbournemuseum/